Klik op een foto voor vergroting en tekst
Doodstil
. Geplant door grootvader van eigenaar (vóór 1920). De boom had meerdere bovenetages gemaakt. Daardoor kregen de lage (noordelijke) delen steeds minder voedsel en licht. Verder waren er veel lange en doorgebogen takken en dat maakt zo'n grote boom kwetsbaar voor windbreuk.
Oostrum.
Een rustige oude boom met een mooie vorm, veel bloesem, maar weinig nieuwe groei. Wat je weg haalt komt nauwelijks weer terug. Zaak om te zorgen dat wat er is, goed blijft, door takken enigszins lichter te maken en het gewicht wat dichterbij de stam te brengen. Vooral niet te veel uithalen.
Easterwierrum.
Deze enigszins omgewaaide boom had zich prima aangepast aan z'n schuine bestaan. Ik heb vooral dominante takken hoog in het midden weggehaald en een handje geholpen in de herverdelen van het gewicht.
Roodhuis.
Een boom die veel last heeft van fruitboomkanker. Als ik de keuze heb haal ik aangetaste delen weg. De boom geeft wel elke keer een redelijke oogst. De nieuwe groei de ruimte gegeven om zieke delen te vervangen.
Reahûs.
Een jonge boom van +/- 13 jaar. Geeft elk jaar een flinke groeireactie en een vracht appels. Er zijn altijd veel jonge loten om weg te halen en takken moeten ingekort worden zodat ze niet te ver doorbuigen tijdens het dragen van fruit.
Menaldum.
Weer een boom van Pake. Heit had ook verstand van snoeien, maar in de laatste jaren is er niet veel meer aan gebeurd. Er zat erg veel vruchthout in, oud en dicht op elkaar. De lage delen hadden te kampen met lichtgebrek. Veel hout uit de hoge delen is verwijderd en de verwachting is een herstel in vitaliteit in de komende jaren in de overgebleven delen. Die hebben nu voldoende zonlicht (een Hoogstambrigade project).
Franeker.
Prachtig van vorm, evenwichtige, vitale boom. Hij was alleen erg vol en groeide over het huis. Zonder de vorm aan te tasten hebben wij het huis vrij kunnen maken en de mooie vorm te voorschijn laten komen (een Hoogstambrigade project).
Boazum.
Deze boom trof ik compleet bedekt met een dikke laag klimop aan. Ook was er één dominante tak groeiend vanuit het midden van de boom wat een tweede etage vormde bij de nok van het huis. Nog steeds is te zien waar de tak gezeten heeft. Beter was geweest die tak er in een jonger stadium uit te halen. Een kankergevoelig ras, aangetaste delen groeien niet hard maar geven meestal een redelijke oogst.
St. Annaparochie.
Zaak om deze reus zo lang mogelijk te laten staan ondanks veel holle en verzwakte stammen. Dat heb ik gerealiseerd door het inkorten van takken en uitdunnen van vruchthout.
